piątek, 21 maja 2010

Głód serca

"Niespokojne jest serce ludzkie, dopóki nie spocznie w Tobie" - św. Augustyn.



Są osoby, które zjadają olbrzymie ilości pokarmu i są jak worki bez dna, bo ile by nie zjedli, wciąż pragną więcej i więcej, wciąż są głodni i nigdy nie mają dość. Myślą, że to ich żołądek domaga się nasycenia, tymczasem cierpią oni na głód serca.

Alkoholicy są nienasyceni w piciu. Wpadają w ciągi alkoholowe, a wtedy nic się nie liczy poza piciem. Potrafią tygodniami nie trzeźwieć i piją, piją, piją...bez opamiętania. Myślą, że to ich usta są spragnione, jednak prawdziwym powodem ich picia jest pragnienie serca.

Są ludzie, którzy nie mają umiaru w zaznawaniu przyjemności fizycznych. Uwikłani często w pornografię i inne plugastwa, wędrują z ramion do ramion, płonąc z pożądania i pragnąc coraz mocniejszych bodźców erotycznych. Ale to nie ponętnych ciał tak pożądają – to jest tęsknota serca.

Osoby uzależnione od internetu często przesiadują przed komputerami wiele godzin i surfują po sieci, nie szukając właściwie niczego konkretnego. Szukają i szukają, przepełnieni smutkiem, ale to nie jest zwyczajny smutek – to ich serca są poszukujące.

Wszyscy hedoniści świata gonią za przyjemnością i z każdego dnia starają się wycisnąć maksimum zmysłowych doznań. Im więcej zaznają przyjemności, tym obsesyjniej i mocniej jej pragną. Dochodzą w końcu do momentu, w którym zdolni byliby pochłonąć i pożreć cały świat, a nawet wtedy czuliby się nienasyceni. W ich sercach jest wielka pustka i to właśnie ją starają się zapełnić tymi wszystkimi przyjemnościami. Ale pustka zdaje się nie mieć dna, w ich wnętrzu wciąż znajduje sie próżnia.

Dlaczego tak jest? Bo ludzkie serca są bezkresne i może je nasycić tylko to, co nieskończone. Serce jest ponad zmysłami, przerasta je i wychodzi daleko poza nie.Tylko Bóg może wypełnić pustkę w ludzkim sercu. Tylko Bóg może być dla ludzkiego serca pokarmem, napojem, ukojeniem tęsknot i miejscem spoczynku po długich poszukiwaniach.

Nie bójmy się. Pozwólmy Mu na to. On jest pokorny i nigdy nie wtargnąłby do niczyjego serca przemocą, to my musimy tego chcieć. Zaprośmy Go i pozwólmy Mu nasycić nasz głód.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz